Jef zidj in twiede klas, van Denjerlie nor Korterek. Ne maan en vraa en vier dochterkes kommen binnen gesprongen en, gelek as iemand die kontent es assen mag vooiajeiren, mokten z'allemool om te mier lawoijd. Den troiin joefdegen nog al deir... op iensj passeiren ze verboij ehn kiekekwiekeroij.
— Zi ne ki paa, zi ne ki maa... wa kiekenen... wa kiekenen! Meh honderden!
— Zeiven hondert ien en dertig, zei Jef.
— Hoe dadde menheer... zooi rap!
— Ja Madam, 731.
— Mor menhier, hoe es da meigelek dag ge da zu precies kentj tellen.
— Zeven hondert ien en dertig! Ik tel de pooiten en 'k diel deir twie!
0 reacties:
Een reactie posten